جشن کریسمس که در اروپا و خیلی از کشورهای آمریکای لاتین همه ساله انجام میشه به مناسبت زادروز مسیح (ع) برگزار میشه.

این یعنی اینکه خیلی از کشورها حضرت مسیح رو به عنوان پیامبر خدا قبول دارند و هرساله زادروز این بزرگوار رو جشن می گیرند. 

اما شاید بهتر باشه که بدونید حضرت مسیح فلسطینی هستن، پس چرا اروپایی ها شعار نمیدن ما اروپایی هستیم، فلسطینی نمی پرستیم؟؟؟

این در حالی هست که یه عده بی سواد برای تخریب دین اسلام مدام داد میزنن ما آریایی هستیم عرب نمی پرستیم.

این عده اونقدر بی سواد هستن که نمی دونن ما در واقع عرب یا فلسطینی یا آفریقایی هارو نمی پرستیم بلکه داریم خدارو می پرستیم و اونا فقط افرادی بودن که از اون سرزمین ها توسط خدا انتخاب شدن برای هدایت بشریت.

حالا همین عده آریایی تا موقع خرید یه وسیله میشه میرن میگردن خارجیش رو میخرن و اون موقع نمیگن ما آریایی هستیم خارجی نمی پرستیم.

rasekhoon.net

آقا دیدین یه عده به اصطلاح روشن فکر تا ملت میرن حج مینویسن حاجی کجا و یا همین سفر اربعین زرت می نویسن آی به فقرای کشور خودتون کمک کنین و ازین چرندیات. 

تازه خدایی نکرده اگه بمبگذاری چیزی هم بشه و یه عده که تو این سفر ها بودن به شهادت برسن دیگه بدتر و پیاز داغش رو هم زیاد می کنن.

معبر دید این بنده های خدای روشنفکر برای حادثه تلخ تصادف دو قطار در سمنان چیزی ننوشتن برای اینکه یاد و خاطره این روشنفکرهارو زنده نگاه داره این مطلب رو نوشت :

آی ایرانیان به سفر رفته با قطار برگردید، قطار همینجاست، قطار دختر همسایه ای است که شب ها گشنه سر بر زمین می گذارد.

آی قطار سواران برگردید، قطار همینجاست وقتی که جوانی بیکار است و هزینه تأمین یک شغل مناسب را ندارد.

آی قطار سواران رفته به سفر برگردید، قطار سواری همینجاست وقتی که هزینه سفر با قطار شما می تواند باعث ازدواج دختر و پسری بشود.

نامهاى امام

امام رضا(ع) در سال 148 هجرى قمرى يعنى حدود (1250) سال پيش در شهر مدينه به دنيا آمد. پدر ايشان امام موسى بن جعفر(ع)، يعنى امام هفتم شيعيان و مادرشان بانويى بزرگوار و خردمند به نام (تكتم) يا (نجمه) بود. امام رضا(ع) در همان سالى زاده شد كه پدربزرگ ايشان، يعنى حضرت امام جعفر صادق(ع)، به شهادت رسيد.
نام ايشان (على ) است، ولى بر اساس شيوه اى كه در ميان اعراب مرسوم است، به وى (ابوالحسن) مى گفتند. اين گونه اسمها را (كنيه) مى نامند. علاوه بر نام و كنيه، گاه عنوان ديگرى نيز به افراد مى دهند كه آن را (لقب) مى گويند. امام هشتم داراى لقب هاى متعددى است. از جمله معروف ترين اين القاب، (رضا)، (عالم آل محمد)، (غريب الغرباء)، (شمس الشموس) و (معين الضعفاء) است. ناميدن هر فرد به اين نامها، يعنى اسم، كنيه و لقب دليل خاصى دارد. گفته اند كه وى را به اين جهت (رضا) لقب داده اند كه خدا از او راضى است.
دوران كودكى و جوانى امام در مدينه گذشت. اخلاق نيكو، دانش فراوان، ايمان و عبادت بسيار از ويژگى هايى بود كه امام را مشخص مى ساخت.

شخصيت اخلاقى امام

از خوش اخلاقى امام سخن بسيار گفته اند. در اين جا به چند نمونه آن توجّه كن و ببين كه امام در برخورد با مردم به چه نكات ريزى دقّت مى كرده است. همه اينها براى ما درس (چگونه زيستن) است:

ـ هيچ گاه با سخن خود، ديگران را آزار نداد.
ـ سخن هيچ كسى را قطع نكرد.
ـ به نيازمندان بسيار كمك مى فرمود.
ـ با خدمتگزاران خود بر سر يك سفره مى نشست و غذا مى خورد.
ـ هميشه چهره اى خندان داشت.
ـ هرگز با صداى بلند و با قهقهه نمى خنديد.
ـ هنگام نشستن، هرگز پاى خود را در حضور ديگران دراز نمى كرد.
ـ در حضور ديگران هرگز به ديوار تكيه نمى زد.
ـ به عيادت بيماران مى رفت.
ـ در تشييع جنازه ها شركت مى جست.
ـ از مهمانان خود، شخصا پذيرايى مى كرد.
ـ وقتى بر سر سفره اى مى رسيد، اجازه نمى داد تا به احترام او از جاى برخيزند.
ـ به پاكيزگى بدن، موى سر و پوشاك خود بسيار توجه داشت.
ـ بسيار بردبار و صبور و شكيبا بود.

اينها گوشه اى از اخلاق امام بود. آيا با داشتن اين اخلاق و رفتار نبايد خدا از او راضى و خرسند باشد؟ و آيا سزاوار نيست كه او را (رضا) بنامند؟
آيا كسى كه خدا از او خشنود است، مردم از او خرسند نيستند؟ اين گونه هست كه نام (رضا) براى آن امام بزرگوار برازنده و سزاوار است.

http://sayberi174.persianblog.ir/